"Anne ben Kactim" der ve cikar kahramanimiz. bilinir bilinmez yurur sokaklarda. oraya ya da buraya gitmez. oyle ya da boyle bulur yolunu. kaybolan sokaklarda var olur. karsilikli gerili camasir ipleri gecer gokyuzunden. tanimadik yuzler gorur. alinmadik selamlar takilir eline avucuna. dumanalti bir mahalle kahvesine oturur. dort bir yani cam. Ceylan bacakli masalarda anne desenli ortuler uzerinde oyunlar doner, sohbetler durur. "Ortak" kavrami altinda bulusulmus. Her gunku gibi sahte hikayeler. ince belli bir bardakta cay gelir. "buraya bir cay", "oglum bi cay cek abine". yol gider. Yolcu olur. Kahraman durmaz. Bir hedefe ulasmaz. Bilinir Sokaklar da biter bir yerde. O yerde yalnizlik baslar. zaman demir alir. guzelligin arkasindan firlar vahsi benligi "tik-tak"larin. Saldirir Kahramanimiza. kahraman artik bizim degil. onlarin da olamaz. yalnizlik buyur karsisinda deniz gibi, okyanus gibi, yabanci kalir karalar, yok olur ufukta.
Kahramanin silahi yoktur yalnizliga. dunyadaki kisiligi kalir. Insan olur. Ben olur. insan kadar caresiz, onun kadar yoksul ve yalniz. korkulari yakin dost kesilir. kahraman bu zor durumdan nasil kurtulur? bolumun sonu gelir. Merak artar. heyecan da oyle. oysa insan sureti caresizdir. Dalı kırık bekler. Sonra....
Sonra hayat durur.
Esrarengiz yabanci caycinin eline bi 250 bin sıkıstırır. "Eyvallah" ile sokaga atar kendini.
yurur gene yabanci gibi bildik sokaklarda..
No comments:
Post a Comment